INTRO

Esna zegoen ametsetan fantasiatzen zuen hirian.
Eraikinak, argiak, autorik gabeko kale eta espaloiak... Bere ametsean “Azkenik, amestu dudan hirian nago!!” ohikutatu zuen.
Alai zegoen, pozik, lehengoz bazen ere, amesten zuen hiri hartan zegoelako edo hiri hark, oraingoan bera aukeratu zuelako. Bera, ez beste inor.
Noski, ametsetan zegoen orain ere.
Lo-lo.